Dziś wpis o niemieckim drugowojennym czołgu średnim Panzer V „Panther”, czyli o Panterze, a konkretnie o jej przedniej górnej płycie pancernej kadłuba. Ale do rzeczy- jakiś czas temu napisałem wpis o pochyłym pancerzu, gdzie dałem do zrozumienia że pochyły pancerz może chronić czołg lepiej, niż by to wynikało z jego grubości sprowadzonej. W mojej ocenie dobry przykład na to jak duży może być zysk z zastosowania pochyłego pancerza, to właśnie niemiecka Pantera. Otóż przednia górna płyta pancerna kadłuba Pantery ma grubość 80 mm i jest nachylona pod kątem 55 stopni od pionu- daje to około 140 mm grubości sprowadzonej. Spójrzmy zresztą na poniższy rysunek:
Na powyższym rysunku mamy przód Pantery- kolor ciemnozielony to przedni górny pancerz kadłuba czołgu. Jak widać, grubość rzeczywista pancerza to 80 mm, ale już grubość sprowadzona to około 140 mm. Ergo, wydawać by się mogło że przedni górny pancerz kadłuba Pantery powinien chronić mniej więcej tak jak pionowa płyta pancerna o grubości 140 mm. Chronił jednak zdecydowanie lepiej, czego dowodzi ostrzał prowadzony z brytyjskiej armaty 17 funtowej (17 pdr). Otóż wspomniana brytyjska armata, przy wykorzystaniu amunicji pełnokalibrowej z czepcem ochronnym i czepcem balistycznym (amunicja APCBC), przebijała pionową płytę pancerną o grubości 150 mm z odległości 1000 metrów, przy założeniu że prędkość początkowa pocisku wynosi 884 metry na sekundę. Ergo, armata 17 pdr powinna przebić przedni górny pancerz kadłuba Pantery z odległości większej niż 1000 metrów, czyli brytyjska armata powinna radzić sobie dobrze z przednim pancerzem niemieckiego czołgu. Jednak jak dowodzi grafika z epoki, przedni górny pancerz niemieckiego czołgu średniego był trudnym celem dla brytyjskiej armaty:
Informacje zamieszczone na powyższej grafice zasadniczo zgadzają się z testem w Isigny, gdzie zdobyczne czołgi Panzer V „Panther” poddane zostały ostrzałowi. Zgodnie z testem, armata 17 pdr miała problem z przebiciem przedniego górnego pancerza kadłuba Pantery nawet z bardzo małej odległości (dystans rzędu 200-400 metrów).
Teraz cytat z książki World War II Ballistics: Armor and Gunnery, ze strony numer 92:
Przedni górny pancerz Panter testowanych w Isigny był nachylony od pionu pod kątem 57,6°, 57,1° i 56,9° ze względu na nachylenie podłoża. Zakładając grubość płyty wynoszącą 85 mm, pancerz dobrej jakości powinien chronić jak płyta pionowa o grubości 248 mm, 240 mm i 236 mm przeciwko pociskom kalibru 76 mm, co powinno chronić przed trafieniami z armaty 17 funtowej mimo redukcji jakości pancerza spowodowanej średnimi i dużymi wadami.
Przeciwko przedniemu górnemu pancerzowi Pantery ze średnimi wadami i grubością 85 mm pod kątem 55°, odporność pancerza nadal może przekraczać przebijalność amunicji APCBC armaty 17 funtowej na wszystkich odległościach (odporność równa płycie pionowej o grubości 212 mm po uwzględnieniu mnożnika niedoskonałości pancerza wynoszącego 0,95).
Powyższy cytat zawiera informację zgodnie z którą grubość rzeczywista przedniego górnego pancerza Pantery wynosi nie 80 mm, lecz 85 mm- z tego co wiem w pewnym momencie Niemcy pogrubili nieco przedni górny pancerz czołgu z powodu spadającej jakości swoich pancerzy. Na zakończenie, grafika z niemieckiej instrukcji Pantherfibel, pokazująca jak zastosowanie pochyłego pancerza może wpływać na pocisk:
Grafika z instrukcji Pantherfibel- jak widać, zastosowanie pochyłego pancerza powoduje że pocisk pokonuje pancerz w nieoptymalny dla siebie sposób.
milimoto 